ALPENRIT 2023
Being a biker is more than riding a bike. You feel it in your heart and in your soul
In 2023 ben ik op motor vakantie geweest naar de Alpen.
In 1,5 dag ben ik naar Viktorsberg gereden. Vanuit hier reden we door Oostenrijk, Italie en Liechtenstein om zo na 8 dagen weer terug te komen in Viktorsberg. In tegen stelling van de vorige vakantie waar we in 1 hotel verbleven, reden we nu van hotel naar hotel. Dat betekende dus dat je elke dag met alle bagage onderweg bent. Het was dus voor mij de reden om minder mee te nemen en alles zo effici”ent mogelijk in te pakken om zo zonder veel moeite alles kon pakken wat je op dat moment nodig had.
Ook de organisatie reed zelf mee en konden ons dan ook de mooie plekken laten zien. De groep telden totaal 13 motorrijders. Elke ochtend bespraken we de route en eventuele knelpunten voor we op pad gingen.
Inmiddels ken ik de organisatoren ook goed wat het natuurlijk erg gezellig maakt en je van elkaar weet wat er van je verwacht word. Op deze vakantie kom ik op een paar plekken waar ik al in het verleden ben geweest. Maar dat mag de pret niet drukken.
De middag ervoor was ik al vertrokken tot vlak bij het verzamelpunt zodat niet zo vroeg hoefden op te staan. In Nederland een groot stuk snelweg gepakt, maar vanaf Limburg ben ik heerlijk binnendoor gereden. Onderweg heerlijk gegeten bij een autohof en toen doorgereden naar het hotel. Daar aangekomen mocht ik de motor in hun garage zetten.
s’Morgens om 6:00 verzamelden we met zn 3en bij Peppenhoven. Daar hebben we eerst even een snel ontbijt genomen met een lekkere bak koffie waarna we via de snelste weg naar het hotel reden waar iedereen zou verzamelen. Veel baustelle en veel files. Een aantal keer zijn we gestopt om te tanken en om even wat te eten en drinken om weer snel door te gaan. Maar we kwamen om een schappelijke tijd (13:30) aan bij het hotel in Vitorsberg. Mooi hotel boven het op een heuvel waar je over het dorp uit kon kijken. Daar kregen we de kamer sleutel en konden we even opfrissen en lekker op het terrasje te gaan zitten met een mooi uitzicht over het dal. Eind van de middag waren alle motoren gearriveerd en konden we aan het avond maal beginnen. Daar hebben we elkaar allemaal voorgesteld en elkaar wat beter leren kennen.
Mooie eerste dag leek het te worden. Na het genieten van een heerlijk ontbijt bij een mooi uitzicht op het dal, was het tijd om op pad te gaan. Je moet immers naar het volgende hotel. Groot en deel mooi zonnig weer. Helaas kregen we het laatste deel van de rit regen. Maar dat mocht de pret niet drukken. Door de regen hebben we eigenlijk ook niet veel foto’s gemaakt. Aangekomen in het hotel in Reith im Alpbachtal en ons hebben gedoucht, zijn we heerlijk aan een lopend buffet begonnen. S’avonds na het eten nog even gezellig met zn allen aan de bar gehangen met de nodige drankjes en muziek.
Vandaag ging de rit via de Grossglockner. Er was regen voorspeld dus waren voorbereid. De ochtend bleef droog maar als snel kwam de regen. Op de Grossglockner reden we langs een hoge muur van sneeuw wat er nog lag. Ze hadden net de week ervoor de wegen sneeuwvrij gemaakt en wat was een schitterend gezicht al die muren van sneeuw. Helaas werd het weer steeds slechter en kregen we naast regen ook nog dikke mist bij. Boven op de Edelweisspitze nog wel even wat foto’s gemaakt. Ik had de Edelwiesspitze al met mooi weer gezien, maar nu ook met heel slecht weer. Bij de Kaiser-Franz-Josefs-Hohe was het zicht zo slecht, dat je de gletsjer niet eens meer kon zien. Gelukkig nog wel wat foto’s kunnen maken met nog hoge sneeuwmuren. Daarna zag je niks meer door de mist. Gelukkig was het hotel niet ver weg meer. Dit hotel in Mortsach word gerund door 2 Nederlanders. Dus de avond was weer bere gezellig.
Na een goed en stevig ontbijt, was het weer tijd om op de motor te stappen. Vandaag reden we door de Dolomieten. Helaas wel weer veel regen. Gelukkig was ik goed voorbereid en dat ik diverse soorten motorkleding om toch nog redelijk droog te kunnen blijven. Via Passo tre Croci en Passo di Giau zakten we lager af richting de onderkant van de Dolomieten. Daar pakten we de Passo San Boldo. Deze pas heeft verschillende haarspelbochten in de bergen. Met deze mooie bochten in ons achterhoofd zijn we verder gegaan naar het hotel in Fiera di Primiero. En toen kregen we de schik van een eenzijdig ongeluk van een van de motorrijders. Door het slechte weer en de lange afstanden was iedereen licht vermoeid. De slecht was er ook helemaal uit gehaald maar toch een moment van onoplettendheid, schoot een van de motorrijders in een bocht rechtdoor. Met zn alle hebben we geholpen de motor weer op de weg te krijgen, maar de organisatie vertrouwden het niet en hebben meteen de hulpdiensten gebeld. De motor was total loss, maar door de adrenaline dacht de motorrijder niks te hebben. Na dat hij is afgevoerd zijn we naar het hotel gereden om daar s’avonds aan tafel er over te praten omdat het toch wel een impact heeft gehad. Een van de organisatoren is bij de motor gebleven tot die werd opgehaald. Iedereen is vroeg naar bed gegaan om de volgende dag weer uitgerust op de motor te kunnen gaan zitten. We moeten immers door.
Met een nare smaak en een wat bedrukte stemming, zijn we vertrokken aan de volgende rit. Eindelijk de zon scheen. Heerlijk even geen regen maar de zon. Tijdens het rijden hebben we zelfs een laag kleding uit moeten doen omdat het erg warm werd. In een dorpje staat er 28graden op de meter. In eerste instantie zouden we een stuk zuidelijk rijden en dan langs de oostkant van het Lago di Garda weer naar boven. Maar door de 2 zware dagen vanwege de vele regen en het ongeluk in het achterhoofd, besloten we om de route korter te maken en direct naar de westkant van het meer te rijden om zo een keer wat eerder in het hotel te zijn. Aangekomen in het hotel in Gardola hebben we de spullen in de kamer gezet en ondanks de regen even met een paar man een duik in het koele zwembad genomen. Voor het avond eten liepen we naar het plaatselijke italiaans restaurant in Gardola. Morgen gaan we weer noordwaarts naar Livigno waar ik 2 jaar geleden ook ben geweest.
Vandaag rijden we weg van Lago di Garda via de Gavia pas naar Livigno waar ik 2 jaar geleden ook geweest ben. Beetje thuis aanzien we daar de hele week hebben gezeten en alles daar super geregeld was. Onderweg kwamen we een mooi kerkje tegen en een mooi meer waar we even een koffie pauze hadden.
Na de lunch hadden we 2 mogelijkheden. Onderweg hadden ze 2 routes gemaakt. Een off-road en een on-road route. Uiteraard ben ik samen met nog 2 motorrijders de off-road gekozen. Even lekker werken met de motor. Aan het einde van het off-road pad stonden ze ons weer op te wachten om gezamenlijk lunchen. Door de regenval was de weg slechter als ze hadden verwacht. Maar zonder enige moeite kwamen we er probleem loos overheen.
Daarna via de Gavia pas naar Livigno. De Gavia had ik in September al gezien en nu kon ik hem zien met de laatste sneeuwresten. In Livigno is alles nog dicht. De winter toerisme was al afgelopen en de zomer toerisme moet nog beginnen. Toch was er geregeld dat een restaurant speciaal 2 dagen open was zodat wij vandaag en morgen kunnen dineren. De volgende dag gingen we de Stelvio pakken en dat konden we mooi zonder bagage doen.
Het blijft een geweldige B&B in Livingo. Super vriendelijke eigenares en alles in de puntjes geregeld. Vandaag een rondje Albulapass, Flüelapass, Reschenpass en uiteindelijk de Stelviopass op. Deze had ik 2 jaar ook al gedaan alleen later in het jaar. Dus had een hele andere uitstraling. Onderweg hier en daar een foto momentje gemaakt en gezellige plekjes voor een bakkie koffie en de lunch. En dan gaan we weer de Stelvio op. Onderaan een kleine uitleg voor de rijders die de pas nog niet gereden hadden. Net als vorige keer waren we wat later op de dag waardoor het minder druk zou zijn dan als je vroeg in de ochtend zou gaan. Aangezien ik de pas al een keer gereden had, ben ik tijdens de uitleg vast naar boven gereden. Leuke pas om even lekker met de motor te spelen en me naar boven te manoeuvreren tussen het langzamere verkeer. Boven lag meer sneeuw als 2 jaar geleden toen we ook later in het seizoen zaten. Boven weer even wat foto momentjes gemaakt waarna we via de andere kant weer naar beneden gaan terug naar Livigno.
Vandaag van Livigno terug naar het eerste hotel in Viktorsberg. Dit via de Splugenpass en Lichtenstein. Eenmaal het dal uit waar het s’morgens nog 8 graden was, liepen de tempturen snel op. Het werd warmer en warmer en hebben niet veel bijzondere stops gemaakt en dus ook niet veel foto’s. Aangekomen in het hotel de spullen op de kamer gelegd en meteen de zwembroek aan om even lekker af te koelen in het zwembad. Daarna met zn allen wat gedronken en gegeten met een schitterend uitzocht. Het waren 7 leuke dagen met veel lol en gelach. Maar ook met up’s en down’s in de groep en zo ook in het weer. Morgen nog even met zn allen ontbijten waarna iedereen op zichzelf terug naar huis gaat.
Gisteravond hebben we alvast afscheid genomen aangezien de een heel vroeg zou vertrekken en de ander wat later. s’Morgens vroeg waren er een aantal al vroeg wakker en hebben nog even met die gene ontbeten waarna iedereen op zichzelf terug naar huis gaat. De een doet dat in 2 dagen, de andere trekt daar 4 dagen voor uit. Ik zelf rij in 1 dag naar huis waarna ik de dag erna nog vrij ben om de motor te wassen, kleding te wassen en kleine onderhoud dingetjes kan doen voordat ik weer aan het werk ga. De terugreis was 800km dus om een beetje op een mooie tijd thuis te komen, wou ik ook vroeg gaan rijden. Klein stukje binnendoor waar ik de tank nog even vol gooiden en daarna over de snelweg. De reden dat ik ook vroeg wou rijden was omdat het die dag heel warm zou worden.
Onderweg liep het in de ochtend erg vlot door en kon ik mooi wat kilometers maken. Al snel kwam ik bij de grotere steden waar het een stuk drukker was. Bij files op een mn gemakje tussen het verkeer gereden. Officieel is dat verboden, maar als je dat op een rustige en respectvolle manier doet, krijg je de ruimte en hoor je er niemand over. Door de warmte ben ik toch wat vaker gestopt om ergens even in de schaduw te kunnen staan en zo ook een extra laag kleding uit te kunnen doen. Heel veel Nederlandse motorrijders waren ook bezig met de terug reis en zo ook wat leuke gesprekken gehad tijdens de stops.
Aangekomen in Nederland even langs de Mac gereden voor een verkoelde milkshake. Thuis gekomen nog mooi voor het avond eten, even heerlijk gedoucht en de nodige kleding in de wasmachine gedaan. De dag erna de motor een welverdiende wasbeurt gegeven en alles weer netjes opruimen.
Op naar volgend jaar waar ik weer met Trip Motorreizen. Dan gaan we de Karinthie reis doen. Hierbij verblijven we in 1 hotel en gaan we diverse pass rijden in Oostenrijk, Slovenie en de Dolomieten. Dit met wat wat nieuwe updates zoals een andere type navigatie (Garmin ipv Tomtom), een comfortabeler zadel en een lagere windscherm.
Tot volgend jaar.
