MAROKKO 2018
Being a biker is more than riding a bike. You feel it in your heart and in your soul
Helaas is Ahmed in 2021 plotseling overleden.
Jij hebt mij voor het eerst Marokko leren kennen. Dit was een geweldige en mooie ervaring waar ik je eeuwig dankbaar voor ben.
Rust in vrede vriend.
In 2018 ben ik samen met mijn vader afgereisd naar Marokko om daar een 10 daagse motorvakantie te ervaren die door Maroc Motorbike tours was georganiseerd.
We vlogen met onze bagage naar Marrakesh waar we dan met een huur motor een rondreis door Marokko hebben gemaakt. De Marokkaanse man en de Nederlandse vrouw die deze reis organiseerden, reden de hele reis achter on aan met onze bagage en konden ons meer vertellen over de gebieden die we bezochten.
Geniet hier mee met de verhalen en foto’s die ik per dag gemaakt heb. Ook heb ik van elke dag een video gemaakt.
Na een vlotte vlucht, zijn we vanmorgen aangekomen in Marrakech. We werden opgehaald door de reisleiders en in een busje naar de motorverhuur gebracht.
Daar eerst geluncht en even bijkomen van de vlucht waarna we ons gingen omkleden om het eerste stuk van een paar uur naar het hotel te rijden.
In plaats van een Yamaha XT660, kregen we een Honda Transalp. Het eerste stuk reden we achter de reisleiders aan die in een auto reden om zo door de drukte van Marrakech te komen.
Bij het verlaten van Marrakech gingen ze achter ons rijden en konden we genieten van het mooie uitzicht en de kleine dorpjes.
In alle dorpen zijn veel activiteiten op straat. Mensen staan midden op straat te kletsen en er stonden veel barbecues aan waar heerlijke geuren van vlees vanaf kwamen.
Eerste indruk van de bevolking: Vriendelijk en veel kinderen en ook volwassenen zwaaiden vriendelijk naar ons.
Het laatste stuk van de rit een paar mooie bochten combinaties gereden waarna we bij het hotel aan kwamen.
Eindbestemming is het plaatsje Ouzoud.
Hier even gedoucht en even een stukje gewandeld naar een waterval. Straks met z’n allen eten en vroeg naar bed om morgen weer fit van start te kunnen gaan.
Het begon al goed. Mijn motor was overleden. Geen stroom en niet kunnen starten. Ergens zat er een elektronische storing.
Gisteren kwam een van de motorrijders ter val. De val was niet mega hard omdat de snelheid laag lag. Maar toch is de motorrijder lelijk ter val gekomen waardoor hij een scheur in zn sleutelbeen had opgelopen.Met de organisatie en de andere motorrijders de onderdelen van de gecashte motor verwisseld met de overleden motor waardoor ik gelukkig wel van start kon gaan.
Wat was het vandaag een mentaal zware dag. Door de regen die de laatste dagen gevallen was, waren delen van de weg op de route weggespoeld. Diverse stukken werd dat dus off-road rijden. Over heuvels stenen, modderpaden en beekjes die doorgebroken waren waardoor we stukje door het water moesten rijden.
Ik heb net 2,5jaar mn rijbewijs en dit was de eerste keer dat ik in het buitenland reed. En helemaal de eerste keer over zulke slechte en soms onbegaanbare wegen had gereden.
Gelukkig had ik voorheen veel YouTube filmpjes gekeken en de technieken die daar voorbij kwamen kunnen toepassen.
Al met al dus een zware mentale en lichamelijke dag. Maar zonder problemen toch de route volbracht.
Laatste stukje reden we over de grote nationale weg naar het hotel. Aangekomen in Ouarzazate sloegen we af en reden door ene klein steegje. We waren benieuwd wat voor hotel hier nou kon staan.
Bij het uitrijden van het steegje, stond daar een mooi groot hotel. Het hotel had ook een zwembad. Dus het eerste wat we deden was de zwembroek aan en even een frisse duik nemen. Erna even douchen om ons klaar te maken voor het avond maal.
Het zou een korte en makkelijke dag worden. Weinig kilometers met 12 km off-road. Tot aan de lunch heerlijk gereden en genoten van het mooie uitzicht en landschap. Zoals de dagen ervoor, vriendelijke mensen waarvan vele zwaaiden of duimpjes omhoog staken. De lunch hielden we vlakbij een riviertje waar genoeg bomen stonden om even lekker in de schaduw te kunnen zitten. Aan het riviertje zaten een aantal vrouwen de was te doen.
Na de lunch begonnen we aan het stuk off-road. Eerst een stuk omhoog door een klein dorpje en dan over een open vlakte tussen twee bergen.
De wegen waren slechter door de regen dan verwacht. Ik was al vooruit gereden omdat het erg lekker ging. Ook reed ik alleen waardoor ik wendbaarder was dan de andere twee motorrijders die hun vrouw achterop hadden. Maar als ik de dag ervoor niet dat stukje off-road had gereden, had ik het vandaag wel veel zwaarder gehad.
We kwamen nog grotere rotsen tegen, veel mul zand, weggespoelde wegen en diepe greppels met soms wel een hoek van 45 graden.
Op een gegeven moment zag ik de andere twee motorrijders niet meer in de spiegel en ben ik gestopt om op ze te wachten. Nu bleek dat de volg auto (een Landrover) niet meer verder kon omdat de greppels veel te diep waren. Aangezien dat we al heel ver waren, besloten we met z’n drieën verder te gaan met de afspraak dat als het niet meer zou gaan, we zouden omkeren. Als een team zijn we er doorheen gekomen. We hielden elkaar in de gaten en als de gene achter de ander niet meer in de spiegel te zien was, bleef je wachten. Gelukkig zagen we na die 12 km weer asfalt.
Terwijl we moesten wachten op de volgauto, zijn we vast gaan tanken en koffie drinken. Omdat ze er nog niet waren en er steeds meer donkere wolken onze richting op kwamen, zijn we vast langzaam richting het hotel vlak bij Gazelle Du Dades gereden. Maar helaas, nog geen minuut later reden we in een hoosbui.
Aangekomen in het hotel heb ik de kleding opgehangen om te laten drogen, even gedoucht en weer aan tafel om te gaan eten.
Het is een super gezellige groep. Dus wordt elke dag weer samengevat met veel humor en gelach tijdens het avondmaal.
Vandaag stond een rustige dag op de planning. Aangezien we een groot stuk off-road zouden rijden, hebben ze dit aangepast omdat er met de regenval geen doorkomen aan was. We zijn een stukje noordelijk gereden, met een hele gave slingerweg omhoog en erna mooie uitzichtpunten over diverse dalen en een kloof. Aan het einde van dat stukje weg zijn we wat gaan drinken om vervolgens weer dezelfde weg terug te gaan.
Op de terug weg zag je alles weer van de andere kant wat veel gave foto’s opleverde. Ook de slingerweg die we eerst omhoog gereden hadden, reden we nu weer naar beneden. Daarna was het eigenlijk een simpele en makkelijke weg naar het hotel waar we vanavond en ook morgenavond zullen overnachten. Morgen hebben we namelijk een rondrit die weer uit komt op dit hotel.
Onderweg weer diverse soorten landschappen gezien waar we ook 3 dromedarissen langs de weg zagen grazen. In de verte zagen we dikke donkere wolken en waren we even bang dat we net als gisteren het laatste stuk niet droog zouden houden. Aangekomen bij het hotel in Tinghir, stonden ze ons al op te wachten en konden we de motoren meteen in de garage (overkapping) parkeren. Het hotel ziet er erg luxe en groot uit. De komende 2 nachten zitten we hier wel prima.
Na een heerlijk ontbijt zijn we weer op pad gegaan. Het zou geen lange dag zijn, maar desalniettemin hadden we er weer veel zin in. We reden door een kloof heen waar we weer een paar wegen tegen kwamen die ondergelopen waren. Dat was dus weer leuk in het water spelen.
Een aantal kilometers verder was er een weg helemaal weggespoeld. Het gat was wel 2 meter diep. Gelukkig had de lokale bevolking een tijdelijk steen- en modderpad gemaakt om toch verder te kunnen komen. Boven op een berg hadden we een mooi uitzicht over de weg die we gereden hebben.
Tijd om te keren en dezelfde weg weer terug te gaan waar we halverwege gingen lunchen in een Marokkaanse bedoeïenentent. Daarna weer verder de weg terug gereden over de ondergelopen wegen en door de kloof. Bij terugkomst bij het hotel gingen een paar motorrijders nog even te voet het dorpje in om winkels te kijken. Morgen gaan we op pad richting de Sahara naar een ander hotel waar we weer 2 nachten blijven en onze rustdag gaan houden.
Vandaag hadden we een makkelijke rit voor de boeg. Grotendeels over de grote weg met veel uitgestrekte landschappen. Het enige wat je tegen komt zijn een paar kleine dorpjes waar de weg door heen loopt. Onderweg in zo’n klein dorpje even thee gedronken om even de benen te kunnen strekken. Het plan was om in Erfoud te gaan lunchen en daar nog wat dingen te bekijken voor we doorreden richting de Sahara naar het hotel waar we 2 nachten zullen gaan verblijven.
In Erfoud aangekomen zagen we overal Dakar voortuinen. Er is een Dakar Adventure bezig in dit gebied. Hoeveel mazzel kan je hebben. Voor de lunch kozen we het Dakar restaurant in Erfoud. Na de lunch zijn we met de motor nog een berg op gereden waar we een mooi uitzicht over de stad hadden. We moesten immers wel even een uitdaging hebben voor vandaag. Al was de uitdaging niet erg groot omdat we al diverse off-road wegen hebben gehad. Het uitzicht was wel geweldig.
Ook hebben we een marmer atelier bezocht. Hier werd van het gesteente vele mooie dingen gemaakt. Ook werd ons meer verteld over de fossielen die in het gesteente zichtbaar waren.
Na Erfoud bezocht te hebben reden we richting de Sahara. Onderweg kwamen we veel Dakar voertuigen en een stukje van een Stage tegen. Aangekomen in het hotel in Merzouga, ben ik meteen onder de douche gestapt. Het is hier 32 graden maar het is een droge warmte dus is het nog best te doen. Morgen hebben we een rustdag. Het plan is om morgenmiddag op een dromedaris de Sahara in te gaan. In de Sahara staat er een overnachting in een nomadentent gepland.
Vandaag de rustdag. Teministe dat was de planning. Maar we konden het toch niet laten om toch even met de motor op pad te gaan. We zijn naar de rand van de Sahara gereden en hebben daar een stukje onverhard gereden en geluncht in een nomadentent.
Daarna via dezelfde weg terug gereden naar het hotel. In het hotel nog even gedoucht en wat gedronken voor we op de dromedaris de Sahara in gingen. Na een uur hobbelen kwamen we aan bij een groot nomadententen kamp.
Daarna via dezelfde weg terug gereden naar het hotel. In het hotel nog even gedoucht en wat gedronken voor we op de dromedaris de Sahara in gingen. Na een uur hobbelen kwamen we aan bij een groot nomadententen kamp.
Daar hebben we de nacht doorgebracht. Om naar de zonsondergang te kunnen kijken, zijn we naar een hoger gelegen duin gegaan. Helaas was er zoveel bewolking dat de zonsondergang niet goed zichtbaar was. Tijdens het avondmaal begon het ook nog te onweren en regenen. Gelukkig was dit van korte duur.
’s Morgens zijn we wakker geworden in een nomadentent in de Sahara. Een erg aparte ervaring, dat zeker. Na zonsopgang weer terug op de dromedaris naar het hotel. In het hotel hebben we ons weer gereed gemaakt voor het vertrek naar het volgende hotel. De reis ging in westelijke richting en we eindigden in Zagora.
Ik had al niet lekker geslapen en voelde me niet fit. En het geen waar ik bang voor was, gebeurde. Ik werd ziek. Flinke buikloop en moest uitkijken dat ik niet zou uitdrogen. Door het vele vochtverlies voelde ik me leeg en zwak. Ik heb toen ook de keuze gemaakt om achter in de auto te stappen. Een van de reisleiders nam mijn plek op de motor in om zo toch in Zagora aan te komen met alle motoren.
Ik had al niet lekker geslapen en voelde me niet fit. En het geen waar ik bang voor was, gebeurde. Ik werd ziek. Flinke buikloop en moest uitkijken dat ik niet zou uitdrogen. Door het vele vochtverlies voelde ik me leeg en zwak. Ik heb toen ook de keuze gemaakt om achter in de auto te stappen. Een van de reisleiders nam mijn plek op de motor in om zo toch in Zagora aan te komen met alle motoren.
In het hotel lekker even een warme douche genomen en daarna snel onder de wol in de hoop dat ik morgen weer beter ben. Want ik wil deze rit wel uitrijden en we moeten weer door het atlas gebergte, wat ik echt niet wil missen.
Gisteravond bij aankomst in het hotel ben ik meteen naar bed gegaan. Na een paar uur slaap en ’s nachts een klein beetje gegeten te hebben ging het langzaam weer wat beter. Bij het ontbijt voelde ik me alweer een stukje beter en heb ik besloten om weer op de motor te stappen. Ik was immers vastberaden deze rit verder helemaal uit te rijden.
Onderweg was weer veel te zien en te beleven. De afspraak die we hadden om elke 30 à 60 minuten te stoppen om te drinken hielden we ook netjes aan. Meestal was de volg auto dan ook binnen 10 minuten weer bij ons. Dit was op een gegeven moment niet het geval. Terwijl de rest bleef wachten, ben ik omgedraaid om te kijken wat er aan de hand was. Want als ze met een lekke band zouden staan, zijn extra handen wel makkelijk maar onderweg kwam ik ze alweer tegen. Ze hadden een politie controle gehad, waar wij meestal door kunnen rijden. Na een picknick onderweg, hoefden we niet ver meer naar het volgende hotel.
Onderweg reden we nog langs de CLA studio’s en diverse film locaties. Aangekomen in Aït-Ben-Haddou, reden we weer door een kleine steeg van huizen. Om de paar meter stond er een bord met een pijl die wees richting het hotel. Na diverse huizen in aanbouw voorbij gereden te zijn, zagen we een mooi gebouw op een heuvel. En ja hoor, daar was het hotel die een mooi uitzicht heeft over het dorp.
Vandaag was de laatste dag op de motor. Wat waren het mooie dagen. Erg jammer dat het alweer voorbij is, maar het is ook wel weer fijn om maar huis te gaan.
De laatste kilometers richting Marrakech gingen door het Atlasgebergte. Erg mooie slinger wegen met diverse soorten landschappen.
Er werd hard aan de weg gewerkt waardoor er op delen van de weg alleen nog maar grof grind lag. Op sommige stukken moesten we dus kalm aan doen en soms zelfs stoppen in verband met de werkzaamheden.
Als motorrijder mochten we vaak de file voorbij rijden en er langs aangezien we niet zo breed waren. Maar op plekken waar er met grof materiaal gewerkt werd, moesten we toch even geduld hebben. De rotsblokken werden dan van een hoger plateau naar beneden geschoven en kwam dan op onze weg terecht die een shovel vervolgens weer aan de kant schoof. Alles heb ik vastgelegd op video’s. Wanneer de weg weer vrij was konden we weer heerlijk door de bochten stijgen en dalen.
Eenmaal het Altlasgebergte uit, was het nog maar een korte weg naar Marrakech. Aangekomen in Marrakech was het inmiddels spitsuur. We maakten ons zo breed mogelijk om zo makkelijker door het verkeer te rijden. Ik voelde me helemaal thuis tussen het drukke verkeer, en we creëerden gemakkelijk onze ruimtes onder het motto: “niet twijfelen maar gewoon doen”.
Bij aankomst bij de motorverhuurder hebben we de motoren ingeleverd en zijn we met een taxi naar het laatste hotel gebracht. Daar heb ik even gedouched om daarna even het centrum van Marrakech onveilig te maken. Wat een enorme drukte daar in het centrum. Op het plein was er van alles te beleven. Ook de bazaar konden we niet links laten liggen. Na een korte 1,5 uur zijn we terug gegaan naar het hotel waar het avondeten op ons stond te wachten. Morgen na het ontbijt gaan we de koffers inpakken en kunnen we nog even het centrum in, aangezien we pas laat in de middag vertrekken naar Nederland.
